.png)
สวัสดีครับ ผมเติ้ลน่ะค้าบ ตอนที่แม่ผมบอกว่าจะให้ไปเรียนซัมเมอร์ที่อินเดีย 2 เดือน ตอนนั้นผมอึ้งและตกใจสุดๆ ผมเสียใจมากกกกกก เพราะผมนี่วางแผนเที่ยวไว้มากมายยยยยตอนปิดเทอม >…<”
และแล้ววันที่ผมต้องเดินทางก็มาถึง (7 มีนาคม 2558) ตอนที่ผมไปถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ผมนี่รู้สึกแย่มากครับ หน้าตาผมนี่แบบเบื่อโลกสุดๆ ไม่พูดไม่จา ไม่ยิ้มไม่แย้ม หลังจากเช็คอินท์เสร็จ ก็ถึงเวลาที่ผมต้องจากกับพ่อแม่เพื่อเข้าไปนั่งรอขึ้นเครื่อง ผมก็คิดในใจนะว่า “ทำไมแม่ต้องส่งผมไปด้วย?” ตลอดเวลาที่นั่งเครื่องบินจากกรุงเทพไปบังกาลอร์ ผมนี่ทั้งเสียใจ ทั้งเหนื่อยและเบื่อมาก (ผมไปด้วย Jet Airways เลยต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่มุมไบ) พอผมเดินทางถึงสนามบินบังกาลอร์ พี่เกมที่เป็นบอสอินเดียก็มารับ ผมถึงหอประมาณตี 2 กว่าๆ ได้ พอถึงที่ห้องพักของผม (ผมอยู่กับรูมเมทคนอินเดีย) ผมก็ทิ้งตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยเลยครับ
พอเช้าวันใหม่ ผมโทรหาพ่อกับแม่ โทรไปก็ร้องไห้ไปครับ (ยังทำใจไม่ได้ค ว่าทำไมถึงต้องส่งผมมาอินเดียด้วยยยย) พอช่วงสาย ๆ ผมก็มีนัดกับพี่เกม พี่เกมนัดไว้ว่าจะพาไปดูโรงเรียนพิเศษที่เราต้องเรียน ผมเรียนสถาบัน EMI กับคนไทยอีก 2 คน (วันเดินทางมีกันหลายคน แต่มาที่ EMI กันทั้งหมด 3 คน) พอเราไปดูโรงเรียนเสร็จ พี่เกมก็พาไปเที่ยว เดินทางด้วยรถออโต้ครับ (คล้ายๆ กับรถตุ๊กๆ บ้านเรา แต่ที่อินเดียเรียกออโต้) พี่เกมพาไปแนะนำ Brigade Road ย่านวัยรุ่นของคนบังกาลอร์ กับ Commercial Street ย่านช๊อปปิ้งของที่นั่น วันนั้นหลังจากพี่เกมพาเที่ยวตลอดวัน ผมรู้สึกดีขึ้นเลยอ่ะ เพราะที่นี่มันต่างจากที่ผมคิดไว้มากกกกกก
พอเข้าวันที่สอง ก็ถึงเวลาที่ผมต้องไปเรียนแล้ว ผมก็ไปเรียนพร้อมกันกับพี่คนไทยอีก 2 คน ผมเริ่มเรียน 11 โมงเช้าถึงบ่าย 3 โมง เรียนชิวมาก ๆ สบาย ๆ หลักจากนั้น พออยู่ไปนาน ๆ ผมก็เริ่มไปเที่ยวเองได้ สั่งอะไรกินเองได้ เริ่มมีความสุขขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเราเริ่มปรับตัวได้ ที่อินเดียอากาศดีมาก ไม่ร้อนแบบที่ไทย แต่ที่นี้ขยะจะเยอะหน่อยนะ - - ผมไปเที่ยวกับพวกพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ในกรุ๊ป WES ก็รู้สึกดีเพราะความรู้สึกเป็นแบบครอบครัวดีครับ
ในที่สุด สองเดือนก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วครับ จนถึงวันที่ผมต้องกลับบ้าน (5 พฤษภาคม 2558) ผมนี่ไม่อยากกลับเลยอ่ะ^^ ก่อนกลับพี่เกม พี่ตั้ม พี่เบสท์ ก็ถามผมว่าอยากย้ายไปเรียนต่อโรงเรียนที่อินเดียไหม ตอนนั้นผมตอบไปว่า “ไม่เอา ๆ พี่อย่าไปบอกแม่นะ แม่ยิ่งอยากให้มาเรียนอยู่” พอผมกลับมาไทยได้วันสองวัน ผมก็เริ่มคิดครับว่า ผมไม่เก่งอังกฤษอยู่แล้ว อยู่ที่ไทยคงไม่ได้ทบทวน อีกไม่นานเดียวก็ลืม ผมเลยตัดสินใจคุยกับพี่ตั้มว่าจะกลับไปเรียนต่อที่อินเดีย แล้วผมก็ไปบอกพ่อกับแม่ และตอนนี้ผมกำลังจะเดินทางกลับไปเรียนต่อที่โรงเรียน Treamis World School ในวันที่ 27 พฤษภาคมนี้แล้วครับ^^
เติ้ล – ณัฐศิลป์ สวนขำ
นักเรียนเก่า โรงเรียนลาซาล
22/5/2558
ปล. เพิ่มรูปและบรรยายรูปโดยพี่ตั้มจ้าาา
สภาพวันเดินทาง ....
วันแรกแห่งการผจญภัยในอินเดีย ... ต้องไม่พลาดการนั่งชิว ที่ Starbuck Coffee ...
สถานที่สำคัญของการรวมตัวของ WES Gang ก็ต้องร้านอาหารสิจ๊ะ ไม่ว่าจะเป็นอาหารไทย อาหารเกาหลี น้อง ๆ ไม่เคยพลาดดดด
บรรยากาศวันเดินทางกลับจ้าาา